Miasto w zimowej szacie

Trzeba przyznać, że widok skutej lodem Motławy robi wrażenie. Nie wiem, czy zamarzła na całej swojej długości 50 kilometrów, ale biorąc pod uwagę fakt, że nasze Morze Bałtyckie i w pewnym stopniu także Zatoka Gdańska o tej porze roku działają na zasadzie „kaloryfera” ocieplającego powietrze – to przy ujściu Motława powinna pozostać całkowicie  w „stanie ciekłym”.

Przy Długim Pobrzeżu było wyjątkowo cicho i spokojnie. A dostojny, wiekowy Żuraw i kolorowe kamieniczki przy deptaku nad Motławą, pokrytą białą zimową szatą, tworzą iście bajkowy widok. Dobrze jest przejść się Długim Pobrzeżem gdy jest niemal całkowicie wyludnione i podumać sobie w ciszy.

Tak jak to bywa w każdym starym mieście, nie jest możliwe, aby nad Motławą nie zahaczyć myślami o... „duchy” odległych i barwnych epok, które właśnie tutaj sobie pozostały, choćby w postaci zabytkowych budowli. Bardzo lubię to miejsce, gdyż  atmosfera jest bardzo sugestywna jeśli chodzi o posmak historii. Aby poczuć ten klimat wystarczy tylko pospacerować deptakiem i przejść pod  którąkolwiek bramą, na przykład Mariacką, najsłynniejszą i najpiękniejszą. A jeśli ktoś się chętnie skłania do zagłębienia w architektoniczne szczegóły i w historię, przebogatą w barwne zdarzenia, szybko wydobędzie z powrotem na światło dzienne obraz życia dawnego miasta. Łatwo jest wtedy wyobrazić sobie na przykład kupców, uwijających się pośród egzotycznych towarów rozładowywanych pod Żurawiem, kamieniarzy i budowniczych wspaniałych kamienic, przybywających tu z Holandii i pochylonych w swoich warsztatach nad… na przykład płaskorzeźbami, którymi później ozdobiono przedproża. A wreszcie trzeba też wspomnieć huczne zabawy  dawnych mieszkańców Gdańska i przybyszów z innych krajów, którzy zażywali uciech biesiadując w okolicach średniowiecznego portu i Żurawia. Bywało, że entuzjazm na tych ucztach przekraczał wszelkie granice, a objawiło się to wyrzucaniem do Motławy kubków do wina, kufli do piwa, monet i pewnie też wielu innych przedmiotów. Jednak efekty tego ekscentrycznego średniowiecznego entuzjazmu okazały się  w naszych czasach źródłem niesamowitej radości dla archeologów.

Podreptałam jeszcze w kilka innych miejsc udekorowanych zimową szatą i oczywiście po drodze zrobiłam też kilka zdjęć . Pokażę je w następnym wpisie, gdyż chciałabym się skupić na całkiem innym rejonie miasta. Bardzo polecam zimowe spacery, pośród zabytków przykrytych zimową kołderką – znakomicie wpływają na nastrój, pomimo szarego nieba i wszelkich innych niedogodności związanych z zimą, bo co  to za przeszkody dla żywotnych i energicznych ludzi? Tylko co najważniejsze!  Pamiętajcie, żeby się opatulić na Eskimosa, aby przy okazji zimowego oddychania dziejami  nie dopadła Was infekcja zmuszając do walki z grypowymi atrakcjami. 

Malowane anioły

Naoglądałam się pięknych malowanych i dekupażowanych aniołów na waszych blogach, latem na jarmarku, a w czasie wakacyjnych podróży w przeróżnych uroczych miejscach wypełnionych małymi dziełami sztuki i rękodziełem. Pamiętam, jak bardzo zachwyciły mnie postacie anielskie malowane na deskach, które oglądałam będąc w małej kameralnej galerii w Kazimierzu Dolnym. Uciekając przed obfitym deszczem, a raczej nagłą i niespodziewaną pompą, która raptem poleciała z nieba, wbiegłam do niezwykłej galerii i oto znalazłam się pośród niezliczonych „zastępów” anielskich wymalowanych na małych i dużych deskach, na płótnach, szkatułkach, wazonach i pamięcią już nie sięgam na czym jeszcze. Aniołowie są wszędzie, gdzie tylko pojawia się rękodzieło, czy pamiątki. Są kolorowe, pastelowe, białe, pstrokate, wesołe albo poważne i zamyślone, rozmodlone albo figlarne. W stylu bywają super nowoczesne, niemal skłaniające się ku jakimś formom futuryzmu, inne nawiązują do tych, które w średniowieczu wyszły spod pędzla Giotto. Moda malowanych postaci anielskich też stanowi szerokie pole manewru, jeśli chodzi o podkreślenie ich różnorodności : jedne mają dostojne, błyszczące i fantazyjne suknie, inne proste tuniki, a jeszcze inne najzwyczajniej przyodziano w dżinsy. Anioły są  z pewnością najpiękniejszym tematem do wymalowania a zarazem też najwdzięczniejszym  dla każdego, kto odkrywa w sobie choćby najmniejsze zakusy do sięgania po farby i pędzel. 

Mnie też trudno było wybronić się przed inspiracją, czego zresztą wcale nie usiłowałam robić. Zaopatrzyłam się w deski i zabrałam się za swój pierwszy tego rodzaju malarski wyczyn. Swoje anioły namalowałam farbami akrylowymi na deskach wcześniej wybejcowanych. Motywy ozdobiłam złotą konturówką, suknie przyozdobiłam kwiatami lawendy wyciętymi z serwetek a całość zostanie jeszcze zabezpieczona lakierem. Malując anioła w zielonej sukni chciałam, aby przede wszystkim jak najwyraźniej nawiązywał do wiosny. Jest dość wysoki, długość deski wynosi 48 centymetrów, przy szerokości zaledwie 10 cm. Drugiego anioła namalowałam na małej deszczułce 10x20 centymetrów. Anioł w białej sukni  przypomina nieco malowidła ze starożytnego Egiptu, ale czyż starożytnej sztuce można zarzucić brak elegancji?

Oblodzone molo

Nadeszła zima z tęgim mrozem a mnie dopadł czas zwolnionych obrotów z natchnieniem na siedzenie w wygodnym fotelu z kubkiem gorącej herbatki. Jednym słowem coś na kształt  totalnego lenistwa,  a żeby nie brzmiało prozaicznie, można to też nazwać  deficytem motywacji do działania. Rano zabrałam się co prawda za malowanie aniołów na deskach, ale czas mijał błyskawicznie i  trzeba było odstawić  farby i wyłaniające się na deskach postacie anielskie na rzecz wszelakich ceremonii obiadowych. Myślę, że aniołkami skromnie się pochwalę w ciągu tygodnia, kiedy już będą całkiem gotowe. A dzisiaj znowu mam kilka zdjęć z zimowymi widoczkami z plaży. Tym razem poszłam obejrzeć oblodzone molo. Mróz szczypał potwornie, nawet trzymanie aparatu bez rękawiczek już po krótkiej chwili okazało się strasznie trudne i nieprzyjemne. No, ale schwytałam obiektywem co nieco a wiatr cały czas smagał bezlitośnie. W rezultacie wróciłam z tak intensywnymi czerwonymi plackami na twarzy, jakich na pewno nie przystałoby wypędzlować różem do policzków w ramach makijażu, no chyba, że karnawałowego.

 

Więcej zdjęć znajduje się w albumie pt: "Zima"