Kafarnaum - miasto Jezusa

Dlaczego Kafarnaum jest nazywane miastem Jezusa, skoro pochodził On z Nazaretu? Otóż jak wiadomo z Ewangelii, Jezus w Kafarnaum często przybywał, tutaj dokonywał cudów i nauczał, tutaj był dom Piotra. Kafarnaum położone nad Jeziorem Galilejskim miało port rybacki, komorę celną, załogę wojskową i synagogę. Jezus wybrał to miasto na ośrodek swej działalności, stąd też Ewangeliści nazywają Kafarnaum "Jego miastem" (Mt 9,1; Mk 2,1) Ale mieszkańcy Kafarnaum nie uwierzyli w Pana Jezusa z powodu pychy ( Mt 11,23; Łk 10,15).

Napis przy bramie wejściowej na teren miasta

Kafarnaum zachwyciło mnie, jak zresztą każde z odwiedzanych miejsc w Ziemi Świętej, Kafarnaum jednak szczególnie budziło mój zachwyt, bo jest miejscem w którym można poczuć ducha epoki starożytności a tegoż uwielbiam. To przepiękny park archeologiczny. Najważniejsza część stanowiska archeologicznego, wraz z domniemanym domem Piotra jest własnością Kustodii Ziemi Świętej, która posiada tu klasztor Franciszkanów.

Park archeologiczny

Park archeologiczny

Park archeologiczny

Mury Kafarnaum - park archeologiczny

Park archeologiczny

Park archeologiczny

Park archeologiczny

W parku archeologicznym

Obecnie jest odkryta zaledwie 1/3 obszaru dawnego miasta.
Miasto nazywa się po hebrajsku Kafar Nahum i położone jest malowniczo nad Jeziorem Tyberiadzkim. Miejscowość kilkakrotnie pojawia się na kartach Nowego Testamentu i jest związana z osobą Jezusa Chrystusa. Od 1894 roku ruiny wykupili Franciszkanie, którzy rozpoczęli prace wykopaliskowe a następnie renowację zabytków.

Nad domem św. Piotra wzniesiono kościół św. Piotra, w którym byliśmy. Na podłodze pod szkłem widać ruiny domu Piotra, ale te ruiny za nic nie dały się sfotografować, bo odbijało się światło i obraz wychodził nieczytelny.

Szkło w centralnej części kościoła na podłodze, pod którym są ruiny domu Piotra

 Kościół został wzniesiony w 1990 r. i jest częścią klasztoru Franciszkanów w Kafarnaum.

Kościół św. Piotra w Kafarnaum

Wnętrze kościoła - przy ołtarzu

Ołtarz główny

Kolumna w kościele

Święty Piotr mieszkał w insuli. Były to budynki wielorodzinne. Domy były budowane z miejscowego bazaltu. W centralnej części domostwa znajdowały się dziedzińce, zaś pokoje mieszkalne usytuowane były dookoła  niego.
na dziedziniec, który wybrukowany był bazaltem wiodło tylko jedno wejście z ulicy. Niektóre domostwa miały dwa piętra. Zamknięty układ poszczególnych grup domostw, może świadczyć o tym, że służyły one klanom rodzinnym. W każdym kompleksie mieszkało 15 rodzin, a więc około 100 osób. Zachowane warstwy osadnicze na terenie insuli są datowane na okres od I do VI wieku.

Skąd wiadomo, że tam, pod kościołem mógł być dom Piotra? Otóż najprawdopodobniej w połowie I wieku ściany tego pomieszczenia zostały wytynkowane od wewnątrz, co było związane ze zmianą jego funkcji. Dotychczasowe przeznaczenie mieszkalne zostało przekształcone w funkcję sakralną, a na zachowanych fragmentach tynku archeolodzy odkryli geometryczne wzory, kolorowe kwiaty, rysunki, oraz inskrypcje pisane z języku greckim, aramejskim i po łacinie. Napisy wskazują na Jezusa, jako Pana i Chrystusa. Sugeruje to, że pomieszczenie mogło służyć jako miejsce pielgrzymek chrześcijan.
W warstwie tej nie znaleziono też żadnych przedmiotów gospodarstwa domowego. Wnioskuje się więc, że pomieszczenie było do końca I wieku wykorzystywane jako miejsce spotkań wczesnej wspólnoty chrześcijańskiej. Najprawdopodobniej w taki sposób "dom Księcia Apostołów przekształcono w kościół".

Na placu przed wejściem do kościoła w centralnej części Kafarnaum ustawiono ekspozycję starożytnych elementów architektonicznych. Jest ich tam dużo, dlatego długo można było cieszyć oczy ich pięknem.

Kolumna starożytna

Starożytny element architektoniczny

Starożytny element architektoniczny

Starożytny element architektoniczny

Starożytny element architektoniczny

Mozaika na ziemi w parku archeologicznym. Paw symbol Chrystusa.

Gdy byliśmy w Kafarnaum, była piękna słoneczna pogoda, zresztą jak przez cały nasz pobyt w Ziemi Świętej. Pomnik Świętego Piotra lśnił w słońcu, co nie do końca oddają zdjęcia. Do zrobienia zdjęcia był tłok, bo każdy chciał, dlatego też trudno było być na zdjęciu samym. Złapałam św. Piotra za klucz i taką mam pamiątkę.

Przy pomniku św. Piotra

Zwiedziliśmy też wspaniałą synagogę żydowską.To tak zwana Biała Synagoga. Stoi na podwyższeniu w centralnej części odkrytych zabudowań w Kafarnaum. Swoją nazwę zawdzięcza wykonaniu jej z jasnego wapienia, który kontrastuje z czarnym bazaltem sąsiadujących budowli. Jest to jedna z najstarszych zachowanych synagog na świecie.

W Białej Synagodze

W Białej Synagodze

W Białej Synagodze

W Białej Synagodze

W Białej Synagodze

Kolumna z inskrypcją w Białej Synagodze

Mury tej synagogi są posadowione na fragmentach starszej budowli, która była niemal dwukrotnie szersza, a wzniesiona była z czarnego bazaltu.
Biała Synagoga pochodzi z II lub III wieku.

Na moment przysiedliśmy całą grupą na ławeczkach w cieniu drzew a ksiądz przewodnik odczytał nam słowa Ewangelii o uzdrowieniu paralityka, które miało miejsce właśnie w Kafarnaum.

Grupa w cieniu drzewa

Przy okazji ksiądz wytłumaczył nam, jak budowano domy w czasach Jezusa; a mianowicie tak, że cały dach można było bez problemu w każdej chwili po kawałku ściągnąć.  Stąd też nie mieli dużego problemu Żydzi spuszczający paralityka przez dach, żeby ten w taki właśnie sposób mógł się dostać do Jezusa, aby zostać uzdrowionym.

Z Kafarnaum rozpościera się przepiękny widok na Jezioro Galilejskie.

Widok na Jezioro Galilejskie

Widok na Jezioro Galilejskie

Widok na Jezioro Galilejskie

I to by było na tyle. Pisząc ten post wspomagałam się Wikipedią. Następny wpis będzie o Pustyni Judzkiej.

Dziękuję za Wasze odwiedziny i pozostawione komentarze. Witam serdecznie wszystkich, którzy zaglądają do mnie od niedawna. Wszystkich serdecznie pozdrawiam.