Panorama Asyżu |
Najlepiej odpoczywa się w podróży. Niby krótkie oznajmujące zdanie i na pozór
z solidnie rozchwianą logiką, ale prawdziwe. Wyjaśnię jednak ten pozorny rozdźwięk.
z solidnie rozchwianą logiką, ale prawdziwe. Wyjaśnię jednak ten pozorny rozdźwięk.
Otóż żadna flota powietrzna greckich muz lecąca wśród błyskawic nie chciała mi zrzucić zapasów myśli. To obecność wśród dróg na których stworzone przez Boga
i współtworzone przez człowieka piękno przenika do ludzkiej duszy.
i współtworzone przez człowieka piękno przenika do ludzkiej duszy.
Podróż duszy tak jak zwykła podróż stwarza niepowtarzalne okazje do gromadzenia skrawków dobra, które u celu może się bardzo przydać.
Każda droga prowadzi ku prawdziwym perłom skrywanym w człowieku. Zachwycające piękno przyrody błyszczącej nieskończoną paletą barw, monumentalne Każda podróż to powiew wolności, która sama w sobie też jest drogą,
nigdy celem.
i małe dzieła sztuki stworzone utalentowaną
i cierpliwą ręką człowieka. To jest to, co może przefiltrować duszę aż do krystalicznej czystości.
Czy jednak najwięksi geniusze do sedna poznali nieskończoność tego, co dokonuje się w człowieku, kiedy jeszcze bardziej chce żyć?
i cierpliwą ręką człowieka. To jest to, co może przefiltrować duszę aż do krystalicznej czystości.
Czy jednak najwięksi geniusze do sedna poznali nieskończoność tego, co dokonuje się w człowieku, kiedy jeszcze bardziej chce żyć?
Świadomość chaosu myśli i zdarzeń aranżowanych nam nie koniecznie przez osoby szukające w nas dobra, ograniczony czas dla innych – to z reguły najwięksi despoci umysłu i duszy.
Mogą stworzyć nieprzepuszczalną zasłonę odgradzającą nas od piękna.
Kopuła Bazyliki Św. Piotra |
Czerpanie z piękna każdego rodzaju to skuteczny sposób na wykrzesanie zmian dla rozpędzonego człowieka. Piękno potrafi spowodować drgnięcie nawet najbardziej napiętej struny duszy i umysłu
a także strząsnąć kurz zmęczenia.
a także strząsnąć kurz zmęczenia.
Życie też nie ustaje wraz z dotarciem do zaplanowanego, czy niespodziewanie pojawiającego się celu.
Wtedy przecież żyje się dalej i właśnie wtedy najbardziej ujawniają się ludzkie priorytety.
Na niektórych wtedy lepiej nawet nie patrzeć.
Priorytety nie pojawiają się nagle, nie mogą mieć znamion przypadkowości ani wynikać
z sytuacji.
Powstają w wyniku zdefiniowania i wybrania we własnej osobowości konkretnych punktów, które były świadomie wzmacniane.
Są efektem podjętych i przez siebie uzasadnionych decyzji.
Wtedy przecież żyje się dalej i właśnie wtedy najbardziej ujawniają się ludzkie priorytety.
Na niektórych wtedy lepiej nawet nie patrzeć.
Priorytety nie pojawiają się nagle, nie mogą mieć znamion przypadkowości ani wynikać
z sytuacji.
Powstają w wyniku zdefiniowania i wybrania we własnej osobowości konkretnych punktów, które były świadomie wzmacniane.
Są efektem podjętych i przez siebie uzasadnionych decyzji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Bardzo dziękuję za pozostawione komentarze.